Merhabalar! Ben Ecrin; sizlere biraz spor hayatımın nasıl
başladığından, hangi spor dallarıyla ilgilendiğimden ve spor ile ilgili
anılarımdan bahsedeceğim.
Ben ilkokuldayken sporla aram pek iyi değildi, sadece voleybol
oynamaktan hoşlanırdım. 5. sınıfa başladığımda işler değişti: Spordan
hoşlanmamama rağmen beden eğitimi öğretmeni beni spor yapmaya
zorladı. Bu benim voleybolda kendimi geliştirmemi sağlamıştı fakat
yeni bir spora başlamamıştım.
Bu sene 6. Sınıfa geçtim. Okul daha yeni açıldığında seçmeler
başladı. Öğretmen “Küçük Kızlar Hentbol Seçmeleri”ne bütün 5 ve 6.
Sınıflardaki kızların katılmasını zorunlu kılmıştı. (Sanırım bunu iyi
oynayan ama katılmaktan korkan çok kişi olduğu için yaptı.) Bu
seçmeyle beraber hentbol takımına alındım. İlk başlarda hiç güzel
oynayamıyordum ama kendimi geliştirebileceğimi düşünüyordum.
Kendimi geliştirmeyi başardım. (En azından eskisinden daha iyiydim.)
Takıma alındıktan sonra “Hentbol Kulübü”ne de katıldım. Eskiden
oyuncuydum ama geçen gün hoca beni kaleye koydu ve “yıldız
kızlar”a karşı kalecilik yaparak test etti ve bana “Seni kaleye
alabilirim.” dedi. Ben biraz korktum çünkü oyuncu olarak oynamaya
alışıktım. Daha sonra bir maçta kaleden çıkıp oyuna girebileceğimi
öğrendim ve sevindim, hevesi arttı. Aslında hentbol takımına alınmak
bana birçok anı da kazandırdı. Bütün günün sinirini sahada atarken
hem komik hem acı verici anılar biriktirdim. Karnıma, gözüme,
burnuma top geldi; büyüklerle oynarken ağır darbeler aldık ama yine
de eylendik.
Hocanın beni turnuvaya 1 gün kala seçmesiyle bilek güreşi
turnuvasına da katıldım. Burada da bir sürü anı biriktirdim ama size
önce maçtan bahsedeceğim. Turnuvadaki ilk maç benimdi, stres
yapmaya zamanım bile olmamıştı. Rakibim epey zorluydu. İlk maçta
neredeyse yenilecekken birden arkadaşlarım tezahürat yapmaya
başladı. İlk kez böyle bir şey yaşıyordum: Arkadaşlarım adımı
bağırarak umutla bana bakıyordu. Bu bana inanılmaz derecede güç
verdi ve birden durumu eşitledim. Yine de onu yenemiyordum. “Ne
yapacağım?” diye düşünürken rakibim bir anda uyarı yedi, 2 uyarı 1
faul ediyordu ve 2 faul de yenilgi. Rakibimin daha fazla uyarı yemesi
umuduyla direndim ve kazandım. Turnuvaya giderken arkadaşlarıma
“İlk 10’a girsem yeter.” demiştim ama 1. Olmuştum. Bu gerçekten
mükemmel bir histi.
Spor bana güzel anılar kazandırdı, umarım size de kazandırır.